Przypominajka: Eragon

W ramach cyklu przypominajki chciałabym powrócić do mojej mikro-recenzji sztandarowej pozycji z gatunku młodzieżowej fantastyki, czyli "Eragona". Moje odczucia względem powieści nie zmieniły się od czasu jej przeczytania i nadal nie korci mnie, by przeczytać kolejne części tej serii. Mam wrażenie, że książka jest przereklamowana i gdyby nie "dojścia" autora na rynku wydawniczym, powieść nie osiągnęłaby takiego sukcesu.

Popełniłam bluźnierstwo książkoholika: obejrzałam film zanim przeczytałam książkę. I chociaż (jak zwykle) fani serii atakują filmową adaptację, tak ja po lekturze mam mieszane uczucia. Jak na książkę dla młodzieży napisaną przez młodzież, to strasznie w niej dużo dłużących się opisów krajobrazu. I to już od pierwszych stron. A to nie zapowiada się dobrze... Nie mogłam się wciągnąć, by przeczytać musiałam narzucić sobie rygor 50 stron dziennie (co nie zdarzało mi się nawet podczas czytania lektur szkolnych). Autor rozpisuje się nad nieistotnymi szczegółami, takimi jak opis wędrówki między punktem A i B. Co prawda stworzył dość ciekawy świat przedstawiony i sympatyczną więź między smokiem a jego jeźdźcem, ale to trochę za mało, żeby dawało "kopa", by zagłębić się z pasją w książce. Spodziewałam się czegoś lepszego. Nie lubię zaczynać serii i kończyć ją na pierwszym tomie, ale chyba w tym wypadku spasuję.

"Miał przed sobą bolesny dylemat. Gdyby zatrzymał smoka, mógłby zostać Jeźdźcem. Ludzie uwielbiali mity i baśnie o Jeźdźcach. Jako jeden z nich stałby się częścią owych legend. Gdyby jednak imperium odkryło smoka, Eragona i całą rodzinę czekałaby śmierć - chyba że dołączyłby do króla. Nikt nie mógłby - i nie chciałby - im pomóc. Najprostszym rozwiązaniem było zabicie smoka, lecz Eragon ze wstrętem odrzucił te myśl. Smoki były zbyt cudowne, zbyt wspaniałe. A zresztą kto by nas zdradził? - pomyślał. Mieszkamy na odludziu, nie przyciągamy niczyjej uwagi."

---

Eragon
Christopher Paolini
org. Eragon. Inheritance, Book One
MAG, 2014, 479 stron

---

Moja ocena: